# Aleksandra Antczak

tytuł pracy/pracownia kierunkowa:
Estetyczna reanimacja. Powtarzalny wzór (pattern) i jego modułowa konstrukcja w przywracaniu estetycznej wartości zniszczonych przedmiotów.
tytuł pracy/pracownia artystyczna:
Hafty.
tytuł pracy teoretycznej:
Wykorzystanie śmieci w pracach artystów współczesnych.
PRACA LICENCJACKA

# Aleksandra Antczak

Promotor:
dr hab. Waldemar Wojciechowski, prof. nadzw.
Promotor:
prof. dr hab. Kamil Kuskowski
Promotor:
dr Mikołaj Iwański
Recenzent:
dr Olga Lewicka
 
 
tytuł pracy/pracownia kierunkowa:
Estetyczna reanimacja. Powtarzalny wzór (pattern) i jego modułowa konstrukcja w przywracaniu estetycznej wartości zniszczonych przedmiotów.
tytuł pracy/pracownia artystyczna:
Hafty.
tytuł pracy teoretycznej:
Wykorzystanie śmieci w pracach artystów współczesnych.
 
 
opis koncepcji pracy (z pracowni kierunkowej):

Zebrane przeze Aleksandrę Antczak przedmioty pochodzą z jej otoczenia, lecz – uszkodzone – nie mogły już pełnić dawnych funkcji i zalegały na półkach, w szufladach, ukryte przed wzrokiem, czekając na czas, kiedy się jeszcze przydadzą. Autorka zdecydowała się na ich estetyczną reanimację - każdy z przedmiotów miał odtąd pełnić funkcję dekoracyjną. Zmultiplikowane w patternach obrazy ułomnych przedmiotów tworzą nową rzeczywistość, w której ich ubytki nie są czymś dyskwalifikującym.
Takie przedstawienie „niepełnosprawnych” przedmiotów ułatwia widzowi aprobatę ich deformacji, co może być pierwszym krokiem do wyzwolenia się z przymusu ciągłych zakupów. Jeśli przedmiot z własną historią, zapisaną w jego uszkodzeniach zyska naszą akceptację, łatwiej nam będzie zaakceptować nieidealny świat, a może nawet nieidealnych siebie. To może być początek nowych, lepszych relacji społecznych.

opis koncepcji pracy (z wybranej pracowni):

Haftowanie jest zajęciem wymagającym cierpliwości i skupienia. W dzisiejszych czasach, kiedy wszystko jest masowo produkowane, nawet maszyna potrafi wyszyć obrus, przez co ręczne haftowanie dla celów dekoracyjnych staje się bezużyteczne. Materiałowe chusteczki także odchodzą w zapomnienie, zastąpione przez tanie i jednorazowe odpowiedniki papierowe. W swojej pracy Aleksandra Antczak zmierzyła się z własną niecierpliwością. Prawdziwym wyzwaniem było skupienie się na nużącej czynności wyszywania, a trudności dodawał fakt nietrwałości chusteczek, które gnąc się i rwąc potęgowały jej frustrację. Efektem jest zbiór mniej i bardziej udanych haftów, które razem tworzą obraz niecierpliwości, a także obraz dzisiejszego świata, w którym ciężko sobie czasem poradzić z przedmiotami stworzonymi z myślą o ułatwieniu naszego życia.
zamknij