# Magdalena Sakowska-Carło

tytuł pracy licencjackiej
Inside Out
PRACA LICENCJACKA

# Magdalena Sakowska-Carło

promotor
prof. dr hab. Kamil Kuskowski
recenzent
dr Krzysztof Olszewski
 
 
tytuł pracy licencjackiej
Inside Out
 
 
Idea
Instalacja opowiada o naszej chęci kontrolowania rzeczywistości i o złudnym poczuciu bezpieczeństwa, jakie niesie podglądanie życia innych. Panowanie nad cudzym światem może odbywać się poprzez obserwowanie serialowego życia na ekranach telewizorów,gdzie właściwie oglądamy siebie samych, lub poprzez wizjery w drzwiach i okna sąsiedzkich domostw. Są to jakby małe światy, które możemy objąć, określić ich granice, jakby domy dla lalek, w których wiemy doskonale, kto jaki jest, kto zawinił, kto jest zły, a kto dobry, wiemy jak należałoby lub nie należałoby postępować w ukazujących się nam sytuacjach.
Obiekty w prezentowanej instalacji stanowią właśnie takie małe, wykreowane rzeczywistości, w których toczy się historia podobna do naszej. Jednak, gdy patrzymy przez wizjer, zamiast spokoju, pojawia się niepokój i niepewność, po której stronie dziurki od klucza jesteśmy. Jest to zabieg celowy, ponieważ istotą mojej pracy było wytworzenie poczucia relatywności świata, przestrzeni i sytuacji, w jakiej się znajdujemy, wzbudzające odwołania do orwellowskiego Roku 1984 i motywu szafki w szafce (świata innym świecie)w filmie Men in Black. Zaglądając do środka pudełka nie tylko podglądamy zniewolonego człowieczka, ale także uświadamiamy sobie, że sami znajdujemy się w nie lepszej sytuacji. Instalacja audio-video INSIDE OUT kreuje pewien rodzaj fraktalnej rzeczywistości, gdzie wymiary łączą się ze sobą poprzez metafizyczny wizjer i tworzą niekończący się łańcuch zależności.

Instalacja z wideo obiektami /opis techniczny/.
Projekt zakładał stworzenie dwóch obiektów o formie prostopadłościanów w kolorze białym, półmatowym, umieszczonych na statywie, przystosowanych do projekcji audio-wideo. Dwie drewniane skrzynki o zewnętrznych wymiarach ok. 20 x 29 x 36 cm, przykrywane klapką, umieszczone na aluminiowym statywie zakończonym trójnogiem, zostały z zewnątrz pokryte białym półmatowym lakierem do drewna, a wewnątrz pomalowane na czarno, aby eliminować odbijanie się światła. Z boku każdej z nich znajduje się wizjer o średnicy 1 cm, wystający poza obrys bryły, którego wysokość od poziomu podłogi galerii wynosi 130 cm, aby zmusić widza do nachylenia się. Wewnątrz, od spoduz tylnej strony, znajdują się dwa otwory wentylacyjne, z których jeden może pełnić rolę punktu wyprowadzenia kabla zasilającego monitor.
Wewnątrz zostały umieszczone wyświetlacze obrazu wideo (rozdzielczość 1024 x 600 px)w postaci odbiornika LCD z wbudowaną możliwością odtwarzania dźwięku, o zasilaniu sieciowym lub opcjonalnie akumulatorowym. Umieszczone są one w pudełkach frontem do krótszego boku, naprzeciwlegle do wizjera.
Do pudełek można zajrzeć przez otwór. Wizjer ma formę walca wchodzącego większą częścią swojej długości do wnętrza pudełka tak, aby zaglądającym do środka ograniczyć boczne pole widzenia i uniemożliwić obserwatorowi zobaczenie ramek lub boków pudełka. Nagranie w każdym z pudełek odtwarzane jest z pendrivea.
Wyświetlacz odtwarzający wideo kreuje złudzenie przestrzeni wnętrza.
 
Wideo1 (5:14): loop przedstawiający prostokątne pomieszczenie o białych, gładkich ścianach z mężczyzną poruszającym się wewnątrz, który jest sam i nie zdaje sobie sprawyz bycia obserwowanym. Porusza się w pomieszczeniu, siada na podłodze, opiera się o ściany, chodzi. We wnętrzu znajdują się oba obiekty z projektu, ustawione pod przeciwległą ścianą, skierowane do siebie frontami. Mężczyzna co jakiś czas podchodzi do nich i zagląda do wnętrz. Całość nagrania odwzorowuje miejsce ekspozycji pracy dyplomowej.
 
Wideo2 (2:05): loop przedstawiający ciemne pomieszczenie, o znikomej ilości światła,z którego wynurza się męska postać. Ścian nie widać. Człowiek zdaje się być zaniepokojony sytuacją, w której się znalazł. Nawołuje, pyta, gdzie się znajduje, puka w ściany. Podąża za jedynym źródłem światła, jakim jest „wizjer” i do niego zagląda (w nagraniu podchodzi do obiektywu i patrzy w jego środek). Później odchodzi w głąb, sytuacja się powtarza.
zamknij