Promotor:
dr hab. Hubert Czerepok, prof. nadzw.
Promotor:
dr hab. Zbigniew Taszycki, prof. nadzw.
Promotor:
dr Olga Lewicka
Recenzent:
dr Zofia Wollny
tytuł pracy/pracownia kierunkowa:
Nudne filmy.
tytuł pracy/pracownia artystyczna:
Nudne komiksy.
tytuł pracy teoretycznej:
Nuda jako ekscytacja.
opis koncepcji pracy (z pracowni kierunkowej):
Praca kierunkowa pt. "Nudne filmy" składa się z dwóch filmów: "Niewidzenie rzeczy" oraz "Nudna piosenka". Obydwie swoje korzenie mają w nudzie, lecz odwołują się do niej na różne sposoby.
Film "Niewidzenie rzeczy" powstał z inspiracji sytuacją budzenia się, która obserwowana z zewnątrz jest bardzo nudna, obserwowana z wewnątrz staje się zupełnie inna. Proces przebudzania się został przedstawiony przy pomocy narracji „z wewnątrz” oraz ciemnych świetlnych obrazów, które razem tworzą abstrakcyjny obraz, odtwarzający na swój sposób, moment budzenia się.
Film "Nudna piosenka" jest teledyskiem do coveru utworu Zdzisławy Sośnickiej "Nuda". Utwór w oryginale ma formę piosenki, która poza wydźwiękiem tekstu, nie ma nic wspólnego z nudą. Mikołaj Tkacz, by uwidocznić sens tego utworu, spowolnił jego podkład i wygłosił tekst ponownie, powolnym, znudzonym głosem. Teledysk przedstawia zabawę elastyczną gumką - zabawę „wykonywaną” od niechcenia, ze znudzenia i bezsensowną. Podczas obrony magisterskiej cover utworu został wykonany przed publicznością.
opis koncepcji pracy (z wybranej pracowni):
Praca "Nudne komiksy" składa się z trzech komiksów stanowiących serię komiksów na podstawie historii z tygodnika „Chwila dla Ciebie”. Historie te są autentycznymi anegdotami nadesłanymi przez czytelników tegoż pisma. Wszystkie mają na celu rozbawienie czytelnika, lecz wydają się zabawne jedynie dla autorów tych opowieści. W adaptacji komiksowej ich nieatrakcyjny charakter został doprowadzony do absurdu; króciutkie historie nadmuchane zostały do formy 20-stronnicowych komiksów, których sens i puenta gubią się przez nadmiar pustych przestrzeni i kadrów, w których nic się nie dzieje. W tej formie historie te nie udają atrakcyjnych – wprost mówią, że są nieciekawe i pokazują, że tak naprawdę sytuacje przeżyte przez bohaterów były bardzo nudne.
